درمان مناسب کم پشتی مو با توجه به سابقه پزشکی بیمار و تشخیص تخصصی و دقیقی انتخاب می‌شود که بر مبنای معاینه بالینی و آزمایش‌های لازم انجام می‌شود.
سابقه پزشکی اطلاعات ارزشمندی را درباره زمان شروع کم پشت شدن موها، سرعت پیشرفت آن، نوع و شدت کم پشتی، ابتلا به بیماری‌های دامن زننده به کم پشتی مو (مانند کم کاری تیروئید، بیماری‌های خودایمنی، کم خونی و…) در اختیار پزشک قرار می‌دهد، به علاوه سابقه خانوادگی ریزش مو نیز عامل مهمی به شمار می‌رود.
درمان‌های مختلف کم پشتی مو به دو گروه اصلی نگهدارنده‌ی غیرجراحی و جراحی تقسیم بندی می‌شود. جای زخم دائمی همیشه پس از کاشت باریکه مو (FUT) باقی می‌ماند، اما اگر کاشت مو به روش جدیدتر استخراج واحد فولیکولی (FUE) انجام شود، جای زخم باقی نمی‌ماند. درمان‌های نگهدارنده روش‌های غیرتهاجمی زیر را دربرمی‌گیرد:
– درمان دارویی
– درمان‌های جانبی با مکمل‌های مغذی، لوسیون‌ها، شامپوها و…
– لیزر تراپی
– پی آر پی (درمان با پلاسمای سرشار از پلاکت)
– مزوتراپی